Sprawy dotyczące stosunków między książętami Europy a Kurią Rzymską przechodziły również przez urząd kardynała protektora, wykonującego zadanie rzecznika protegowanego lub też tego, który chroni, czy też opiekuje się osobami, określonymi terytoriami i korporacjami. O ile sam termin może być związany z proteotores rzymskim i z defensores lub protectores pochodzącymi z historii kościelnej VII-X wieku, prawdziwe pochodzenie urzędu należy przypisać św. Franciszkowi z Asyżu, który zgłosił postulat umieszczenia w regule zakonnej zapisu o figurze purpurata, osoby nazwanej dosłownie ,,gubernator, protector et corrector” założonego zgromadzenia.